Wensen en terug, maar vooral vooruit kijken

Morgen is het de kortste dag van het jaar, daarom vind ik het een goed moment om terug, maar vooral vooruit te kijken. De dagen worden na morgen immers weer langer en lichter, fijn.

Ruim een jaar geleden gooide ik het roer om, besloot ik mijn hart te gaan volgen om te doen waar ik blij van word, namelijk creatief bezig zijn. In mijn eentje vertrok ik naar Zweden. Waar ik in het bos bezig ben om in mijn eentje mijn huis te verbouwen, een tuin aan te leggen en mijn bedrijf op te zetten en runnen. Uiteraard heb ik nog lang niet al mijn plannen kunnen realiseren, mede omdat ik mezelf het afgelopen jaar de tijd heb gegeven om tot rust te komen, om weer te aarden. Veel rommelen in de tuin, elke dag een stuk hardlopen of een flinke boswandeling hebben ervoor gezorgd dat ik de Nederlandse stress angst en controle cultuur redelijk uit mijn systeem heb gekregen. Geheel verdwijnen zal het wel nooit, daarvoor zit het Calvinisme er teveel ingebakken. Maar wat een prettige ervaring was het om gezeikloos (lees: zonder commentaar, veroordelingen en kleineringen van anderen) te kunnen leven.

Als je alles alleen doet, betekent dat ook echt dat je alles alleen moet doen. Beslissingen nemen, bedenken wat je wilt en hoe, het uitvoeren, noem maar op. Dan is het prettig als je iemand tegenkomt met ongeveer dezelfde plannen voor het opzetten van een bedrijf en als je daar vervolgens mee kunt brainstormen. Brun en ik besloten daarom om bij wijze van proef aan een kerstmarkt deel te nemen. Kijken hoe dat zou gaan. En om maar gelijk met de deur in huis te vallen, de verkoop van mijn creaties was waardeloos. Toch kijk ik met een positief gevoel erop terug. Waarom? Omdat het me nieuwe energie heeft gegeven om aan de slag te gaan, dingen verder uit te zoeken en daadwerkelijk te starten.

Op basis van deze eerste ervaring kan ik natuurlijk onmogelijk enige conclusies trekken, maar er zijn me wel een aantal dingen opgevallen. Daarnaast stroomt er een brij aan gedachten door mijn hoofd. Enkele daarvan wil ik hier in deze blog op een rij zetten. Tevens krijg ik graag tips van jou als lezer over hoe ik nu verder zou kunnen gaan.

Maar eerst de kerstmarkt in Älmhult. Het viel op dat vooral de (vr)eettenten goed liepen, veel vet en suiker doen het altijd overal goed. Verder deden de praktische zaken als kleding het goed. Eigenlijk dingen die je op elke willekeurige weekmarkt kunt kopen en waarvoor je niet perse naar een kerstmarkt hoeft te gaan. Waarom komen mensen dan toch naar een kerstmarkt? Zeg het maar.

Verder viel het op dat de mensen vooral de goedkopere dingen kopen. Brun vertelde mij dat een vriend van haar al had gezegd dat Smålanders (wat hijzelf ook is) de meest gierige Zweden zijn (Älmhult ligt in de provincie Småland). Wil je veel verkopen, dan zit je bij kerststukken vast aan bijvoorbeeld eenvoudigere en daarmee goedkopere kransen die je snel in elkaar kunt draaien om het rendabel te houden. Dat is echter niet de reden waarom ik het roer heb omgegooid, ik wil mijn creativiteit in de bloemstukken die ik maak kwijt kunnen. Ik wil bijzondere kerststukken maken met het gebruik van metaal, wol en stof erin. Bovendien moet je met deze eenvoudigere stukken tegen de plaatselijke bloemist op concurreren, die dezelfde doelgroep bedient. Een onmogelijke opgave voor een freelancer zoals ik, lijkt mij.

De stukken die ik wel heb verkocht waren allemaal wit, geen enkele kleurrijke creatie dus. Blijkbaar staan de mensen die hier kwamen kijken nog niet open voor iets nieuws en kleurrijks. Want kijken dat deden ze wel. Er waren bovendien veel mensen die een glimlach op hun gezicht kregen zodra ze de bonte kerststukken verzameling in mijn kraam zagen staan. Dat is dus positief. Sommigen zeiden ook dat ze het allemaal erg mooi vonden, maar kopen, nee, dat deden ze niet.

Een foto van mij in het wekelijkse lokale krantje de woensdag na de kerstmarkt.
(De tekst onder de foto zegt zoiets als: veel mensen stonden te kijken bij de Saskia Bloems Nederlands geïnspireerde kleurrijke, beetje anders decoraties.)

Rond eind oktober worden hier in Zweden veel grafstukken verkocht die de mensen dan tijdens Allerheiligen en Allerzielen op de graven neerleggen. Een mooie traditie. Ook in een supermarkt als de ICA (zeg maar de Zweedse appie) lagen er grafstukken voor 100 kronen (ongeveer 10 euro) te koop. Nou ja, zo zou je het kunnen noemen. Een graftakhouder met enkele takjes groen, iets plastics als een appel ofzo en met meer dan de helft van de zijkant van de de oase nog zichtbaar. Veel meer dan enkele minuten kost het niet om zoiets in elkaar te flansen. Maar dan vraag ik me wel af: waarom kopen mensen dit? Omdat het goedkoop is? Omdat mensen niet beter weten en niet anders gewend zijn? Hebben de mensen geen oog voor vakmanschap, wat iets anders is dan China & Co? Ik zou het niet weten. Wat ik wel weet is dat dit voorbeeld geen op zichzelf staand iets is hier in Zweden. En elke keer als ik zoiets zie doet het pijn aan mijn bloemschikhart.

Ik heb de ambitie om heel erg goed te worden in de bloemsierkunst. Daarvoor wil ik mezelf telkens weer creatief uitdagen, nieuwe dingen leren, technieken verbeteren en verfijnen, technische constructies voor bloemstukken bedenken en maken en niet te vergeten andere materialen naast bloemen en groenmaterialen gebruiken. Ik wil de vrijheid hebben om op een artistieke wijze bloemstukken te maken. Het heet niet voor niks bloemsierkunst, ja het is een kunst. Zoals iedereen zal ik vanuit het niets moeten beginnen, maar de vraag is hoe en waar?

Het afgelopen voorjaar maakte ik kennis met enkele vrouwen in Helsingborg die een bruidsmarkt in het Väla centrum organiseerden. Ik volg deze dames nu al een tijdje op Facebook en zo weet ik dat ze meerdere leuke evenementen organiseerden, zoals een ladies markt. Daarnaast valt het mij op dat ze een bepaalde vrolijkheid en glitter&glamour uitstralen. Iets dat mij op dit moment erg aantrekt, naast een Boho (newchic, hippie of hoe je het ook wilt noemen) stijl. Ik wil namelijk stralen met mijn creaties en inmiddels ben ik gelukkig oud en wijs genoeg om de indoctrinatie van doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg los te laten. Go for it!

Opnieuw kennismaken met deze vrouwen lijkt mij een hele goede stap voor de kant die ik op wil met mijn bedrijf. In mijn bedrijfsplan dat ik al schreef voor mijn vertrek naar Zweden en welke ik binnenkort ga herzien schreef ik al dat ik mij vooral op het hogere segment wil richten. Mensen en bedrijven met geld (en geen tijd om zelf dingen te maken) en nog belangrijker die open staan voor (kleurrijke) nieuwe dingen is de doelgroep waar ik mij op wil gaan richten. Dit sluit ook mooi aan bij het werk als wedding planner dat ik erbij wil gaan doen. Uiteraard hoort er bij een bruiloft bruidsbloemwerk evenals de bloemensieraden, mijn grote liefde. Vervolgens bedacht ik mij al dat ik me dan vooral op de grotere steden in het zuiden en de rijkere gebieden langs de zuidkust moet richten. Geen gekke gedachtes na de kerstmarkt ervaring.

Hoe bouw ik een netwerk op met klanten uit deze doelgroep is dan de volgende vraag. Daar heb ik meerdere ideeën voor, nee, wees maar niet bang, dat ga ik hier niet allemaal beschrijven. Maar heb jij een idee, laat het mij maar horen. Wat me ook leuk lijkt om mijn naamsbekendheid op te bouwen is om leuke, hippe festivals en markten af te gaan om daar bijvoorbeeld bloemensieraden te verkopen, het liefst met zoiets als een soort foodtruck, een bloementruck. Maar welke festivals en markten in Zweden zijn daar geschikt voor? Waar komen mensen uit de doelgroep die ik wil bedienen? Met mijn kerstwensenvangers had ik zelf bijvoorbeeld al bedacht dat deze vooral in de smaak zouden vallen bij hippe vrouwen. Tijdens de kerstmarkt viel het mij op dat deze ook de aandacht trokken van oudere vrouwen die handwerken leuk vinden (de gehaakte kleedjes die erin zitten). En oud hippies natuurlijk. Maar er liep ook een hipster man met zijn dochtertje, hij heeft ook een tijd staan kijken. Dit is een doelgroep waar ik zelf nog niet aan gedacht had, maar wat ik wel een hele leuke doelgroep vind.

Kortom genoeg stof om over na te denken en mee verder te gaan werken de komende periode. Tenslotte wil ik nog met enkele positieve dingen van de kerstmarkt afsluiten. Zo kregen we van een ondernemer een uitnodiging om op een aankomende lokale herfstmarkt te komen staan met onze producten. En de twee IKEA dames die de kerstmarkt organiseerden en regelden, die waren helemaal blij met ons. Ze vonden onze kerststukken vernieuwend en modern en zien ons graag terugkomen volgend jaar. Daarbij hebben ze ons de beste plek van de markt beloofd. Of ik volgend jaar weer naar de kerstmarkt in Älmhult ga, ik heb geen idee. Wat vind jij?